DONDERDAG

Wow, wat een ongelooflijk bijzondere dag was het vandaag weer! Ditmaal moesten we vroeg op – om half acht vertrokken we al, grote coolbox met water, cola en lunchpakketjes mee, voor een bezoek aan de Mother Theresa School of Girls in Senya Breku. Op deze school zitten meisjes die slachtoffer zijn geweest van mensenhandel. We waren voorbereid op een lange reis want vanwege wegwerkzaamheden zouden er lange files staan. Eerst haalden we Festus op bij de Immigration Office, hij had het bezoek georganiseerd en was de hele dag bij ons. Daarna kwam ook … in de auto, een neef van Festus die muziek zou gaan spelen, en een keyboard had meegenomen. Intussen was het volle bak in de Toyota, maar goed uiteindelijk hadden we veel geluk met de files en waren we mooi op tijd bij de School aangekomen. We stopten eerst bij een ander gebouwtje, stapten uit de auto en meteen kwamen er meer dan tachtig kleine meisjes, allen mooi in uniform, op ons af. En binnen de kortste keren stonden we samen met hen te klappen, te zingen en te dansen als never before. Wat een plezier, wat een enthousiasme, echt ongelooflijk!

Het was lastig om afscheid van de kinderen te nemen, maar we moesten toch echt door naar het volgende gebouw, alwaar de directrice van de school en 40 leerlingen al op ons zaten te wachten. Ook hier viel het ons op hoe goed ze waren opgevoed, hoeveel respect ze toonden voor elkaar en hoe goed Engels ze spraken. We begonnen een praatje met ze te maken en alle meiden bleken engelse namen te hebben zoals Elizabeth, Gloria, Patience, Josephine, en Sarah.

Na wat algemene warming up oefeningen (niet te actief want om eerlijk te zijn was het al warm genoeg – de auto gaf 34 graden aan toen we aankwamen) splitsten we in twee groepen om een workshop te geven met ruimte voor verschillende games. Helaas voelde Frouke zich niet zo goed, dus we moesten even schakelen en met z’n drieen aan de slag. Dat ging prima, het viel vooral op hoe goed de leerlingen luisteren en volgen wat we zeiden – dit maakte de ja/nee stamp/clap dog/cat car/plane oefening wel erg krachtig!! 1.5 Uur (en een waterpauze) later waren de groepen klaar voor een klein optreden aan elkaar en een grotere groep leerlingen.

Met een diashow, ja/nee spel, een rap, afrikaanse canon, een toneelstukje, en enkele liedjes konden we de middag afsluiten. Een groepsfoto met alle kinderen, en een dankwoordje van Festus waren de laatste activiteiten voordat we weer met de terugreis begonnen. We waren ongelooflijk moe, uitgeput, maar ook heeeeel erg voldaan – wat bijzonder dat we dit hebben mogen meemaken!!

Ook de terugreis ging sneller dan verwacht en dan is het tijd voor even lekker douchen en uitrusten. Intussen heeft Manuel goed nieuws – hij heeft de doos met kinderschoenen op kunnen halen bij KLM cargo!!

Wat ontzettend leuk trouwens dat ons blog zoveel gelezen wordt!! Voel je vrij om een commentaar achter te laten, we lezen ze graag!

Hartelijke groetjes van ons vier.