VRIJDAG

En alweer een bijzondere dag meegemaakt! Helaas wel met z’n drieen, want Frouke is nog steeds een beetje ziek. In de ochtend hadden we een gesprek met Festus (van de Immigration Office) op zijn kantoor. Hij ziet heel veel mogelijkheden om improvisatie verder toe te passen in Ghana – zowel voor charity als voor corporates en universiteiten. Een betere ambassadeur kunnen we ons niet voorstellen!

In de middag rijden we naar Oyobi, aan de oostkant van Accra voor een optreden voor weer een andere doelgroep – jongeren tussen 16 en 22 die een opleiding “vocational studies” volgen (vaardigheden zoals kleding maken of auto’s repareren). Eerst reden we naar de Chief van de streek om hem officieel toestemming te vragen om op te treden. In een klein kantoortje zaten we te wachten totdat een oude man met traditionele kleding binnen schrijdt. Het is een erg formele bedoening met allerlei praatjes waarvan we vrij weinig verstaan. Het helpt niet dat we niet konden horen of hij nou Engels sprak of een lokale taal. We stelden ons omstebeurt (staand natuurlijk) voor, en kregen uiteindelijk officieel toestemming om voor hun gemeenschap op te treden.

De lokatie voor de workshop en optreden was dit keer wel erg bijzonder – op het dorpsplein midden in het dorp waren drie soort van tribunes opgesteld voor in totaal zo’n 200 mensen. Een muur van luidsprekers zorgde voor luide dansmuziek, verzorgd door een DJ. Een man met een poloshirt van de Vodafone Foundation praatte de optredens aan elkaar. Zowaar twee draadloze handmic’s deze keer. Het optreden kon natuurlijk niet beginnen voordat de Chief aanwezig was. Hij arriveerde te voet, met een kroon op zijn hoofd,  vergezeld door 6 andere ook heel formeel en traditioneel geklede ouderen die onder andere de staf van de Chief bij zich hadden – ik moest spontaan denken aan Sinterklaas en de Pieten….

Als eerste voerden de jongeren een toneelstukje op speciaal voor ons. Daarna gingen we samen met hen aan de slag. Het was wel een beetje een vreemde setting – het is belangrijk dat de groep zich veilig voelt dus meestal willen we een workshop houden in een zaaltje waar verder niemand is. Deze workshop vond plaats midden op het dorpsplein (in de felle zon, wederom 34 graden), met publiek op 3 tribunes om ons heen (aan het begin ~50 mensen, aan het eind van het optreden ~200 mensen), met de Chief en zijn gevolg op de eerste rij, en dan ook nog een drama-leraar die continue aan het snauwen was op de leerlingen als ze bijvoorbeeld niet snel genoeg een klapje doorgaven… Logisch dat de jongeren zich niet helemaal relaxed voelden ;-). Maar goed, ook nu ging alles uiteindelijk prima, en was iedereen tevreden. Na het optreden waren er wederom formaliteiten – enkele toespraken, er was ook de uitreiking van een gift van de Touchbase foundation aan de lokale community – een aantal prachtige (Chinese) naaimachines. Daarnaast hebben we certificaten uitgereikt aan de jongeren, en een Impro4Ghana boekje aan de Chief. Festus bracht ons weer terug naar huis waar we erg blij waren om te horen dat Frouke weer bijna helemaal beter was!!